Ziekte: Viraal hemorragisch Syndroom (VHS) – VHD – RHD

Op deze pagina staat eerst algemene informatie over de ziekte. Door te klikken op de groene balk, wordt de onderliggende tekst zichtbaar.
Nieuwsberichten, DWHC-onderzoeksresultaten, documenten en literatuur die betrekking hebben op deze ziekte en op de DWHC-website te vinden zijn, staan onder de algemene informatie weergegeven.

Het viraal Hemorrhagisch Syndroom (VHS) wordt ook Viral haemorrhagic disease (VHD) of Rabbit haemorrhagic disease (RHD) genoemd.

Op de website van de Universiteit Utrecht vindt u:
Informatie voor eigenaren van konijnen

Informatie voor dierenartsen

Informatie over vaccins 

Ziekteverwekker

VHS wordt veroorzaakt door een besmetting met het RHD-virus (RHDV). Dit virus is een Lagovirus dat behoort tot de familie van de Caliciviridae. Er bestaan twee serotypes van het RHD-virus: het klassieke RHDV, ook wel RHDV1 genoemd, en het RHDV2.  Daarom geven beschermende antilichamen die worden aangemaakt na contact met het ene type virus geen bescherming tegen infectie met het andere type virus.

Bij konijnen kunnen ook andere konijnen-calicivirussen voorkomen die niet ziekmakend zijn. Afhankelijk van de mate van verwantschap met RHDV kunnen deze, niet ziekmakende konijnen-calicivirussen, geen, gedeeltelijke of volledige bescherming geven tegen RHDV.

Gevoelige diersoorten

Het klassieke RHDV komt vrijwel alleen voor bij wilde en tamme Europese konijnen (Oryctolagus cuniculus). Daarnaast is één geval bekend van een Iberisch haas (Lepus granatensis) met klassieke RHDV.

RHDV2 is behalve bij het Europees konijn ook aangetroffen bij de Kaapse haas (L. capensis), Coriscaanse haas (L. corsicanus) en Europese haas (L. europaeus). Het is nu nog niet duidelijk of deze hazensoorten als reservoir voor RHD virus zouden kunnen optreden.

Symptomen dieren

De meeste konijnen sterven zonder voorafgaande verschijnselen aan VHS. Ze gaan dood door acuut afsterven van leverweefsel en bloedstolling in de aderen (diffuse intravasale stolling).

Besmetting dieren

RHDV is zeer besmettelijk en verspreidt zich zowel door direct contact tussen konijnen, als door indirect contact via urine en keutels, of besmet water, voedsel, kleding, schoeisel etc.. Daarnaast kan het virus via mechanische overdracht door insecten (muggen, vliegen) plaatsvinden en kan het virus via de uitwerpselen van predatoren die een besmet konijn hebben gegeten, worden verspreid. Het virus is zeer resistent en kan maanden besmettelijk blijven in karkassen.

Geografische verspreiding

Klassieke RHDV komt sinds 1990 in Nederland voor. Het RHDV2 is in januari 2015 voor het eerst in Nederland aangetroffen.

Op onderstaande kaart zijn de gemeenten weergegeven van waaruit dode konijnen bij het Veterniair Pathologisch Diagnostisch Centrum (gehouden dieren) en Dutch Wildlife Health Centre (wilde dieren) tot en met 2 aug 2016 zijn onderzocht, aangevuld met twee casussen van GD Deventer en Harry Arts, Farmarts BV, waarvoor dank. Van de konijnen tot maart 2016 is op basis van een moleculaire bepaling (PCR-test) bepaald dat het om het virustype RHDV2 ging. Na maart 2016 is de diagnostiek beperkt tot histologie en is het virustype niet meer bepaald, deze histologisch positieve gevallen zijn aangegeven in lichtgeel op deze kaart.

Positieve konijnen_RHD_Histo_PCR_2016_08_11

Omdat de positieve dieren die tot maart onderzocht zijn allemaal alleen positief waren voor RHDV2 (de nieuwe stam) en negatief voor klassieke RHD/ RHDV1,  gaan we er vooralsnog vanuit dat de dieren die na maart 2016 het histologisch het beeld van RHD laten zien, ook waren geïnfecteerd met RHDV2.

Voorzorgsmaatregelen

Tamme konijnen kunnen ingeënt worden tegen klassieke RHDV en RHDV2. Meer informatie voor eigenaren en opvangcentra om verspreiding van het virus bij tamme konijnen tegen te gaan, is te lezen op de website van de faculteit diergeneeskunde.

Externe informatie

Onderzoeksresultaten

Projecten

Geen projecten gevonden.

Overige berichten

Documenten en Publicaties

Geen publicaties gevonden.