Otter sterft door een zwerende ontsteking in zijn bek



Otter op de oeverkant. Foto: Ronald Messemaker, Natuurmonumenten

Eind april werd op de waterkant in de Stikkenpolder, gemeente Kampereiland, een dode otter gevonden. Een medewerker van Natuurmonumenten kon aan de sporen in de vegetatie zien dat de otter zelf uit het water was gekomen en op de kant was doodgegaan. Het dier was nog warm en dus nog maar kort dood. Het dier had een wond aan zijn linker onderlip en er werd aangegeven dat de tong aan de onderkant dik leek. Omdat het dier ‘vers’ dood was en het geen verkeersslachtoffer betrof, is de otter, in overleg met Wageningen Environmental Research (WEnR)*, naar DWHC van de Universiteit Utrecht gebracht voor onderzoek naar de doodsoorzaak.

Onderzoeksresultaat

De  otter was een volwassen mannelijk dier. Hij was mager en woog slechts 9 kg. Behalve dat het dier geen vetreserves had, was zijn spiermassa gering. Een verlies aan spiermassa komt door het interen op eiwitten en andere bouwstoffen uit de spieren. Een volwassen mannelijke otter weegt normaal zo’n 11 – 12 kg, dit dier is dus waarschijnlijk zo’n 2 – 3 kg aan spiermassa verloren. WEnR schat de leeftijd op basis van de foto van het gebit, op zo’n 10 jaar: de achterste kiezen (molaren) van de onderkaak zijn zeer sterk gesleten.

De otter had een zwerende ontsteking van het mondslijmvlies onder zijn tong. Deze ontsteking is mogelijk ontstaan door een verwonding aan de onderzijde van de tong. Door deze ontsteking kon het dier moeilijk eten en vermagerde hij. Hij had ook een acute longontsteking met bloedingen en aanwijzingen voor trombose in de longvaten. Mogelijk is de longontsteking veroorzaakt doordat het dier zich verslikte als gevolg van de ontsteking in de mondholte. Door het verslikken kwam materiaal in de longen in plaats van in de maag terecht en is de longontsteking ontstaan. Uit het bacteriologisch onderzoek van de long is een mengcultuur (meerdere bacteriesoorten) vastgesteld met daarin onder andere de bacteriën Streptococcus dysgalactiae en Pasteurella multocida.
De milt vertoonde veranderingen als gevolg van de ontstekingen elders in het lichaam. De otter is doodgegaan door de combinatie van te weinig voedsel binnen kunnen krijgen en de longontsteking.

De pijl wijst naar de zwelling en verwonding aan de onderzijde van de tong. Foto: Marja Kik, DWHC Bloed langs de tandranden en in de bek en een wond aan zijn linker onderlip. Foto: Ronald Messemaker, Natuurmonumenten